Pazar Konser var. O konsere gitmem lazım. Eğer o konsere gidemezsem etüt sınıfına KEDİ SALARIM. Tuvaletlerin deliklerine TOP tıkarım.
Yemekhaneye gizlice sızıp öğlen için yapılan yemeği ENERJİ İÇECEĞİNE boğarım. Üffff!
Hiçbirini yapamam, biliyorum ama o konsere gitmem L-A-Z-I-M!
Hem beni hiç de küçümsemeseler iyi olur. Daha yeni bir yatakhane dolusu insanı karın ağrısından hastanelik ettiğimi kimse unutmuş değil. Hoş unutsalar iyi olur ama bir türlü UNUTMUYORLAR. Bu hikâyeyi size bir ara anlatırım, şimdi havamda değilim.
Sevilay’la Neşe’deki neşeye bak! Tabii onlar daimi yatılı. Aileleri yurtdışında olduğu için hafta sonu kendi kendilerine izinleri var. Bizim Sermet Durgun’un (babam olur) ASLA izin verebileceği bir şey değil)
Bir keresinde babamdan izin almayı denedim. Neşeler’le birlikte ben de pazar günü gezmeye çıkabilir miyim dedim. Üstelik de gayet NAZİK bir dille sordum. Aldığım cevap şu oldu:
Sorumlular olmadan hiçbir yere çıkamazsın!
PEH!
Yurt sorumlularımız beni konsere kadar götürüp getirirler mi acaba? Bütün artılarımı vermeye, hafta sonu hediyelerimden vazgeçmeye ve televizyon hakkımı sildirmeye bile razıyım.
Sevilay geldi.
“Asiye, biz KONSERE gideceğiz Neşe’yle. Dönüşte sana anlatırız.”
Sevilay’ı dövebilirim. Evet bunu yapabilirim. Geçen sene boşu boşuna judo çalışmadım herhalde. Gerçi Sevilay’ın kilosuna baktığımızda ona daha şefkatli yaklaşmam gerektiğini hissediyorum. Sonuçta 70 KİLOLUK Sevilay'ı 45 kiloluk ben kolayca dövemem öyle değil mi?
Amaaa Ama onu İKNA edebilirim. Neden olmasın?
“Sevilay…”
“Efendim?”
“Ben de geleyim mi?”
“Nasıl yani? Senin izin kâğıdın yok ki…”
“Ama sizin var!”
“Ee.. Recep amcaya bizim izin kâğıdımızı vererek okuldan tüyebileceğini sanıyorsan gülerim aklına Asiye. Kız, ben de seni akıllı bir şey bilirdim.
“Sevilay!”
“Öf! Ne diyeceksen desene kızım!”
“O baul var ya, hani şu yeni boşalttığın, mavi. Onu yanınıza alsanız… Hani sanki eşya götürüyormuşsunuz gibi…”
“EEEEEE?”
“İşte ben de o bavula saklansam? Siz beni okuldan öyle çıkarsanız?”
“Delirdin mi sen Asiye?” Ay çok saçma bir soru oldu. Belli ki delirmişsin. Hadi Asiyecim, sonra görüşürüz.
“Sevilay ben o bavula sığarım.”
… ..
… ..
*Kovun Beni Bu Okuldan-Asiye1 & Halenur Çalışan
1.Basım: Mayıs 2017
Taze Kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder