… ..
John
Peki, senaryonun yazarı olarak, henüz prodüksiyonu görememiş olanlar oyunu okurken zihinlerinde neler olup bitti istersin?
Jack
Bence cevaplaması zor bir soru bu. Açılıştan önceki gün bir tweet yazdım, “İnsanların oyunun görmesini çok isterim, görmesi okumasından daha güzel, oyunlar tıpkı söylenmek üzere yazılmış müzik notaları gibidir, üstelik kadromuz ve ekibimiz de tam Beyonce bir kadro” dedim. Belki de cevap budur o zaman: Oyunculuk dünyasının Beyonce’lerini, her bir repliğin hakkını incelikle ve zarafetle sonuna kadar veren, duygusal ve empatik açıdan birer dev olan kişileri (çünkü işin doğrusu bu, kadromuz hakikaten olağanüstü) ve muhteşem bir sahneleme, hareket, kostüm, ışık ve video işini kafalarında canlandırmaları.
Ya da belki de tam da benim yazdığım şekilde okuyabilmelerini umuyorumdur: Bir omzumda Jo, diğerindeyse sen yani John ile, Harry Potter kitaplarında baştan sona kendini gösteren duygusal hakikati ve dürüstlüğü her bir satırda vermek için elimden geleni yapmıştım. Elbette işin zor tarafı satırların arasındaki alt metin, bakışların nasıl duygu taşıyabildiği ve bir senaryoda hakikaten iç monoloğu yakalamanın imkânsızlığı. Düzyazıda birinin kendini nasıl hissettiğini yazabilirsiniz, oyunda da oyuncular iç monoloğu yüzleriyle verirler.. Ayrıca sahnede bir sürü sihirli şey ver ki bunları açıklayamam, yoksa gösteriyi izlemenin heyecanının kaçırır ve Jamie Harrison’ı (İllüzyon ve Sihir) Sihirli Çember dışı bırakır! Belki kendi kafalarında oynayabilirler? Belki benim gibi delilik edip bir kafede oturur ve tüm rolleri oynarlar? Sence nasıl okumalı insanlar?
John
Dediğin gibi, düzyazıda birinin kendini iç monologla ifade edebilir ve zengin tasvirlerle görsel detay verebilirsin, sahnede ise bu unsurları okuyucularımız ve yaratım işinde birlikte çalıştığımız insanlarla birlikte hayata geçiriyoruz. O zaman bile öyküdeki belli bir anın tam anlamıyla sonuç vermesi için sık sık seyircilerin ortak hayal gücüne sırtımızı yaslıyoruz. Tiyatro konusunda böylesine tutkulu olmamın sebeplerinden biri bu; sinemanın elinde bilgisayarda üretilmiş görüntüler varsa bizde de seyircinin hayal gücü var.. İkisi de son derece güçlü.
Bence okurların senaryoyu kafalarında oynamaları fikrinin harika bir yanı var. Arkadaşlarıyla yatak odalarında oynama fikrinin de. Belki bununla bizim canlı seyircilerimizin hayal gücü arasında bir bağlantı vardır. Harry Potter ve Lanetli Çocuk prodüksiyonumuzu görmek isteyen herkes gerek Londra’da, gerekse başka bir yerde görebilsin diye elimizden geleni yapacağız. Fakat bu arada ,okurlarımız senin oyununu hayallerinde gerçekleşecek sayısız yapım konusunda ciddi bir heyecan duyuyorum.
Birinci bölüm Birinci Perde
King’s Cross
İşlek ve kalabalık bir istasyon. Bir yerlere gitmeye didinen insanlarla dolu. Onca koşuşturmanın arasında, tepeleme yüklenmiş iki bagaj arabasının üzerinde iki kafes takır takır takırdar. Arabaları iki çocuk iter. JAMES POTTER ve ALBUS POTTER. Otuz yedi yaşında bir adam olan HARRY, kızı LILY’yi omuzunda taşır.
ALBUS
Bab Yine öyle deyip duruyor.
HARRY
James yeter artık.
JAMES
Slytherin’e seçilebilirsin dedim bir tek. Ki seçilebilir de, o yüzden… (babasının kızgın bakışlarına cevaben) Aman, peki iyi.
… ..
… ..
*Harry Potter ve Lanetli Çocuk & J.K. Rowling
John Tiffany ve Jack Thorne’a ait yeni bir özgün hikâyeden Jack Thorne’a ait yeni bir oyun
Yapı Kredi Yayınları
Çevirenler : Sevin Okyay - Kutlukhan Kutlu
Birinci Basım: Kasım 1994
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder