… .. Yazar 1849’da I. Nikolay’ın baskıcı rejimine muhalif Petraşevski grubunun üyesi olduğu gerekçesiyle tutuklandı. Kurşuna dizilmek üzereyken cezası sürgün ve zorunlu askerliğe çevrildi. Dosyoyevski Eccinniler’de ihtilâci örgütlerin yapısı ve üyelerinin karakterini gerçekçi bir gözle ve alaycı bir ifadeyle sergilemiştir.
… .. Zihnimdeki bir düşüncenin kime ne zararı olabilir ki? Üstüne üstlük Liputin, “Mektuplaşmak herkesin hakkıdır, gönder yazdığını korkma, “diye başımın etini yedi yemin ederim, ben de gönderdim.
… .. ordudan ayrılmak istemesinin nedeni, köylülere özgürlüklerini veren 19 Şubat bildirisiydi. Bölgemizin en zengin toprak sahiplerinden olan Artemiy Pavloviç bildiriden sonra önemli denebilecek bir kayba falan uğramış değildi, üstelik yeni alınan önlemlerin insaniliğini ve reformların kendisinin ekonomik çıkarlarına uygun olduğunu da anlayabiliyordu; yine de yayınlanan bildiriye birden bire kişisel olarak aşağılanmış gibi hissetti kendini. Hiç nedeni olmayan, bilinçsiz bir korkuydu bu, ama bilinçsizliğinin ölçüsünde güçlüydü. Yine de babasının ölümüne dek büyük bir çabayla ilişkiler kurduğu ünlü kişiler arasında soylu” düşüncelere sahip biri olarak tanındı. İçe kapanık bir adamdı aslında. Bir başka özelliği de eskiye ve soylu aile köklerine değer vere, bunlara karşı aşırı ciddi ilgi duyan o tuhaf, ama Rusya’da hâlâ varlıklarını sürdüren soylu ailelerden birinin üyesi olmasıydı. Bununla birlikte Rus tarihini katlanılmaz bulur, Rus geleneklerini neredeyse domuzlık gibi görürdü. Zengin ve soylu ailelerin çocuklarıyla birlikte okumak ve bitirmek onurunu yaşadığı askeri okul, onda bazı şiirsel denebilecek görüşlerin köklenmesine neden olmuştu: Bütün dramatikliğiyle ortaçağ yaşamı, şatolar,şövalyeler çok hoşlandığı şeylerdi; boyarlar zamanında Moskova çarının bir soyluya kırbaç cezası verdiğini öğrendiğinde, o cezayı alanın yerine kendini koyarak müthiş utanmıştı…. ..
... ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder