… .. Robert T. yaklaşık kırk yıldır çalıştığı Londra Resim Müzesi'nde baş sanat danışmanı olarak görev yapıyordu. İlerlemiş yaşına, artık eskisi kadar keskin olmayan gözlerine karşın bu alandaki uzmanlar arasından ön sıralarda olduğundan müze mütevelli kurulu emekli olmasını istemiyordu. O da işten ayrılırsa ne yapacağını bilmediğinden bu isteğe karşı çıkmıyor ve çalışmaya devam ediyordu. Resim sanatı üzerinde tam bir otorite olarak kabul edildiği için dünyanın her köşesinden aranıp görüşleri soruluyor, yılda birkaç kez çeşitli kentlerdeki konferanslara davet ediliyordu. Eskiden bu davetlere gider, gittiği kentteki resim müzelerine mutlaka uğrardı. Son yıllarda eskisi kadar sık seyahat etmiyor, yalnızca Floransa veya Madrid'de düzenlenmiş bir konferans varsa kaçırmamaya çalışıyordu. Floransa’ya her gittiğinde, Caravaggi o’nun 1597’de yaptığı Medusa tablosunu bir kez daha görmek için Uffuzi Sanat Galerisi'ne mutlaka uğruyordu. Mitolojiye göre gözlerine bakanları taşa çeviren Medusa’nın yaşamdan ölüme geçişi sırasındaki korku ve şaşkınlık dolu yüz ifadesini, Caravaggıo’nun kendi yüzünü kullanarak yansıttığı bu tabloya her bakışında değişik anlamlar çıkarıyordu. Madrid'e her gittiğinde de Arte Reina Sofia Müzesi'ne mutlaka uğruyor, müzenin hatta belki de İspanya'nın en ünlü tablosu olan Guernica tablosunun karşısında oturup dakikalarca ayrıntıları inceliyordu. İspanya iç savaşı sırasında büyük direniş gösteren küçücük Guernıca kenti, General Franco’nun izniyle Naziler ve Faşistler tarafından hava akınlarıyla bombalanmış ve kent nüfusunun üçte biri öldürülmüştü. Picasso'nun ünlü tablosu bu korkunç olayı anlatıyordu. Tablo, Franco ölünceye kadar İspanya dışında kalmış ancak ondan sonra getirilmiş, önce Prado Müzesi'ndeki sergilenmiş, 1992’de Arte Reina Müzesi'ne taşınmıştı. Kübik resim pek sevdiği bir tarz olmasa da Robert T. bu tabloya her baktığında, tıpkı Medusa’da olduğu gibi farklı şeyler görüyor, farklı duygular yaşıyordu.

“… ..Ergun bu anlattıklarımdan sonra yıkıldı desem yeridir. Bunun üzerine Ergin'i de odaya aldım. Ergin odaya girince, Ergun ayağa fırladı ve ‘Allah senin belanı versin. Hayatım boyunca sana destek olmaya uğraştım şu yaptıklarına bak, beni rezil ettin, hayatımı kararttın’ diye bağırdı. ve kardeşinin üzerine

yürüdü. Ben hiç müdahale etmedim, kayıt cihazı açık olduğu için konuşmalarını kayda almaya devam ettim. Kardeşinin bu çıkışından sonra Ergin çözüldü: ‘Benim elimde değildi, cemaat istemişti’ dedi. Sonra aralarındaki konuşmalardan anladım ki Ergin'i işe de cemaat yerleştirmiş. Yanı cemaate borçluymuş ve onlar da bu tablo konusunu açınca hayır diyememiş. Ben orada devreye girip gerçek tabloyu Necdet A.’ya para karşılığı verip varmadığını sordum. Ergin para almadığını, bu ışı cemaatin emriyle yaptığını söyledi. Restoratör Cemil S.’nin cemaat tarafından niçin tehdit edildiğini sordum. Cemaat bu iş karşılığında ona söz verdiği parayı ödemeyince Cemil S.’nin de cemaate şantaj yaptığını ve o nedenle tehdit edildiğini söyledi. Cemil S. ile konuşup vazgeçirmeye çalıştığını ama sonuç alamadığını, cinayet olayıyla hiçbir ilgisinin olmadığını, kimin işlediğini de bilmediğini yemin billah ederek anlattı. Bunların hepsi imzalı tutanakla tespit edilmiş durumda.” ... ..