Pollyanna*

 

Bir haziran sabahı, Bayan Polly Harrington telaşla mutfağa girdi. Bayan Polly, genellikle telaşlı davranmaz, sakin olmaktan özel bir gurur duyardı. Fakat o gün gerçekten çok acelesi vardı.

Bulaşıkları yıkayan Nancy, hayretle başını kaldırdı. Bayan Polly’nin yanında sadece iki aydan beri çalışıyordu Nancy. Hanımının telaşlı olmadığını da biliyordu. 

-”Nancy!”

-”Buyurun efendim!” Nancy güler yüzle cevap vermişti. Bir yandan da elindeki kabı kurulamaya devam ediyordu.

-“Nancy!” Bayan Polly’nin sesi birden sertleşmişti.

-”Sana bir şey söylediğim zaman elindeki işi bırakıp beni dinlemelisin.”

Nancy, utandı, yüzü kızardı.

Nancy, daha önce başka bir işte çalışmış, fakat, babası ölüp, hasta annesi ve üç küçük çocukla parasız kalınca çalışmak zorunda kalmıştı. Bir tepenin üzerindeki görkemli konağın mutfağında iş bulunca, annesi çok sevinmişti. Nancy, sekiz kilometre ötede bulunan Corners bölgesindendi. Bayan Polly Harrington’ı sadece eski Harrington Konağı’nın hanımı ve kasabanın en zenginlerinden biri olarak tanınıyordu. Bu, iki ay önceydi. Oysa şimdi, Bayan Polly’nin sert ve asık suratlı bir kadın olduğunu öğrenmişti. Yere bir bıçak düştüğü veya kapı çarptığı zaman hemen kaşlarını çatıyor, her şey yolunda gitse bile gülümsemiyordu.

Şimdi de Bayan Polly, “Sabah işini bitirdikten sonra, tavan arasına merdivenlerin başındaki küçük odayı düzelt ve portatif somyayı hazırla Nancy” diyordu.

“Sandık ve kutuları boşalttıktan sonra, odayı temizleyip yerleri de sileceksin.

“Peki efendim.”

Bayan Polly durakladı, sonra devam etti: “Sana, şunu söylemeliyim Nancy. Yeğenim Pollyanna Whittier, benimle kalmaya geliyor. On bir yaşında ve o odada kalacak.”

Nancy, “Peki efendim” diye içini çekti. Hemen hemen kuruyan kabı aldı, yeniden durulaması gerekiyordu.

Bayan Polly kendi odasındaydı. İki gün önce, uzaktaki bir Batı kasabasından gelen, hiç de hoşuna gitmeyen bir sürpriz olarak kabul ettiği, mektubu eline aldı.

“Sayın Bayan,

Rahip John Whşitterr’in iki hafta önce, geride on bir yaşındaki kızını bırakarak öldüğünü üzülerek bildiriyorum. Birkaç kitap dışında hiçbir şey bırakmadı. Bildiğiniz gibi, küçük bir kilisenin rahibiydi. Çok az bir aylık alırdı.

Anladığıma göre, ölen kız kardeşinizin eşiydi. Fakat, aileleriniz pek iyi anlaşamadıkları izlenimi edinmiştim. Yine de kız kardeşinizin hatırı için bu çocuğu evinize alıp bakabileceğinizi düşürdü. Bu nedenle yazıyorum size.

Bu mektup elinize geçtiğinde, küçük kız da yola çıkmaya hazır olacak. … ..

… ..

*Pollyanna  & Eleanor H. Porter

2000, İnkılâp Kitabevi

Düzenleyen: Öner Kemal