Rüzgâr ve Bulut*

-Yaşadığı şehir ve arkadaş ortamı birden değişen Rüzgâr, artık bir dağ köyünde yaşar. Rüzgâr burada tanıştığı sıra dışı köpek Bulut’la birlikte hayallerle örülü yolculuklara çıkar. Hayalleri peşinde koşan bu iki dostun bir dağ köyünden dünyanın tamamını görme ve hayatı keşfetme macerası... ..

-Rüzgâr, o gün eve dönerken güneşi, bulutu ve rüzgârı düşündü. Bulutların yağmur taşıma gibi çok önemli bir görevi vardı. Ama bunu tek başına başaramıyorlardı. Yer değiştirmek için rüzgâra ihtiyaç duyuyorlardı, buharlaşıp yeniden var olabilmek için güneşe... Güneş olmadan olmazdı. Yıldızlar nöbeti kime devrederdi? Rüzgârın kanatlarına tutunmak, bulutların üstünden yeryüzünü seyretmek, güneşin fırçalarıyla gökkuşağına boyamak eğlenceliydi. “Belki mahalledeki çocuklarla arkadaş olabilirim.” Diye geçirdi içnden Rüzgâr. “Neden olmasın?”  Herkes bir şansı hak eder değil mi? Evet, deneyebilirdi. Bulut’un da desteğiyle belki belki hep birlikte ağaç evini yapabilirlerdi. ... ..

-Rüzgâr çocukların arkasından uzun uzun baktı. Sonra dizlerinde bir sıcaklık ve acı hissetti. Antremanlarda düşünce dizleri soyulurdu. Bazen incecik bir kan sızardı soyulan yerden. Annaannesi “Kanaması iyidir yavrum.” Derdi. “Kirli kan akınca yara daha çabuk iyileşir.” Uzun zamandır ilk defa ağlıyordu Rüzgâr.Gözlerinden yaşlar akıyordu. İçindeki kiri dışarı atan gözyaşları, sıra beklemeden yuvarlanıyordu. ... ..

-Sonra eve doğru koştu. O gece babası tatlı servisi yaparken Rüzgâr, ev ile yuva arasındaki farkı ve evin nası yuvaya dönüştüğünün sırrını açıkladı onlara. İkisi de onu ilgiyle dinledi. Rüzgâr, ebeveynlerinin  bu halini çok sevdi. Anne ve babasının gören gözleri, duyan kulakları vardı. ... ..

Ertesi sabah uyandığında hafiflemiş hissetti kendini Rüzgâr. İçinde tuttuğu minik su damlaları ne kadar da ağırlık yapıyormuş öyle. Artık yağmur bulutlarının göründükleri kadar hafif olmadıklarını düşünüyordu.

*Rüzgâr ve Bulut & Fatma Işık