Hayat dersi veren bir çocuk romanı. Büyükler de zevkle okuyabilir. Roman
kahramanı Scrooge, son derece acımasız, pinti, iğrenç, taşyürekli kötü bir ihtiyardır. Bir Noel gecesi
başına gelenlerle başlıyor olaylar... .. eski ortağının hayaleti karşısına
çıkar ve sürükleyici öyküsü başlar... ..
-Hayalet’in kendine özgü, cehennemsel bir iklimle sarılı olmasından da insana dehşet salan bir şey vardı. Scrooge bu iklimi hissedemiyor ama açıkça görüyordu. Çünkü hortlak hiç kıpırtısız oturmakla birlikte, saçı sakalı, püskülleri hâlâ bir fırından çıkan sıcak buhara tutulmuşçasına dalgalanıp durmaktaydı. ... ..
-Hayalet’in kendine özgü, cehennemsel bir iklimle sarılı olmasından da insana dehşet salan bir şey vardı. Scrooge bu iklimi hissedemiyor ama açıkça görüyordu. Çünkü hortlak hiç kıpırtısız oturmakla birlikte, saçı sakalı, püskülleri hâlâ bir fırından çıkan sıcak buhara tutulmuşçasına dalgalanıp durmaktaydı. ... ..
-Hava,
yerlerinde duramaz gibi telaşla oraya buraya
koşuşan, çırpınarak inleyen hortlaklarla doluydu. Her biri Marley’in
hortlağı gibi zincirlerle kuşanmıştı. Üç beşinin birbirine bağlanmış olduğu da
görülebiliyordu (ki bunlar suçlu hükümetlerin üyeleri olabilirdi). Hiç
zincirsizi yoktu. Scrooge birçoklarını sağlıklarından tanıyordu. Örneği ayak
bileğine koskocaman demir bir para kasası bağlanmış olan, beyaz yelekli, yaşlı
bir ruhu eskiden çok iyi tanırdı. Ruh şimdi aşağıda, bir kapı eşiğinde oturan
yoksul bir anayla kucaktaki bebesine erişip yardım edemediği için acı acı
ağlıyordu. ... ...
-Devamı kitapta...
..
-Scrooge
çevresine bakınca ellerini birbirine kilitleyerek, “Ulu Tanrım!” dedi. “Benim
büyüdüğüm yer burası! Çocukluğumun burada geçti!” ... ..
-Ruh,
“Bütün bunlar gelmiş geçmiş şeylerin gölgeleri, “ dedi. “Bizi görmüyorlar
bile!” ... ..
*Noel Şarkısı – Charles Dickens
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder