Kitabın 1. baskısı 2006’da yapılmış. Yazar 2002 ve 2005 yılları
arasındaki gözlemlerini anlatıyor. Ülkemizdeki bir çok ailenin ortak geçmişi;
bugünkü topraklarımızın dışında kalan ve Osmanlı döneminde egemenlik
kurduğumuz, ancak İmparatorluğun dağılma süresinde ise terk etmek zorunda
kaldığımız coğrafya ile ilgili. Gönülerimiz hala oralarda.
-Kitabı okuduğumuzda eski Osmanlı coğrafyası ile ilgili duygularımızın
tekrar canlandığını ve hüzünlendiğimizi hissediyoruz.
-Bilinmesi gereken bir diğer husus ise madalyonun ters yüzü; Bir
zamanlar sahibi olduğumuz bu topraklarla ilgili tarihi süreç bütün hızı ile
devam ediyor. Günümüzde Balkanlarda olup bitenler ve Ortadoğu’da yaşanan
insanlık dramları anlatılıyor.
-Osmanlı coğrafyası parçalandığında Anadolu’ya göç etmek zorunda kalan
ve eski topraklarımızda yaşamlarını sürdüren insanımızın öykülerini okurken;
olup bitenlerin arka planındaki büyük oyunu anlamaya çalışıyorsunuz.
-Kısa alıntıları paylaşalım; Bulgariztan’ın Kırcaalisi, Yunanistan’ın
Gümilcinesi, Makedonya’nın Kocaali’si Ya da Suriye’nin sınır köylerinde yaşayan
insanımız...
-Batum’da, Kırım’da kekük’te; İran’da kuşaktan kuşağa aktarıan anılar...
-Yazar Banu Avar’ın anneannesi Balkan Harbi’nin dehşet dolu göç
dalgalarında Selanik ile İstanbul arasında bir yerde doğmuş. Dedesi bir
Manastır göçmeni.
-Babasının babası Bahatin Bey Dağıstan doğumlu. Küçük bir çocukken
İstanbul’a getirilmiş.Yıldız Srayı’nda büyümüş. Çerkez göçmeni Nazmestan
Hanım’la evlenmiş, iyi bir asker olarak ün yapmış, ünlendikçe de birilerinin
gözüne batmış ve sonunda Halep’e sürgün gönderilmiş. Babasının doğumyeri Halep.
O doğduğu yıl yani 1893’te Halep bir Osmalı vilayeti...
-Halası bir Trablusgarplıya varmış. O da Osmanlı’nın bir başka vilayeti.
Avrasya coğrafyasında
her yer birbirine benziyor.
-Balkanlar’da, Karadeniz çevresinde, Kafkaslar’da ve Orta Asya’da son
iki yılda gittiğim 45 ülkede ortak özelllikler vardı. En bariz özellik bu ülkelerdeki bir avuç
insanın giderek zenginleşmesi ve geride kalan nüfusun hızla yoksullşmasıydı. Bu
ülkelerin çoğunda fabrikalar çalışmıyor, işsizlik %70’lere varıyordu.
ülkelerin çoğunda fabrikalar çalışmıyor, işsizlik %70’lere varıyordu.
-İkinci ortak
özellik bu ülkelerdeki demokratikleşme çalışmalarıydı ki âdeta tek bir
merkezden yürütülüyor gibiydi. Bu ülkelerdeki sivil toplum örgütleri,
ülkelerinin yararından çok dünyanın büyük güçlerine çalışıyor görünüyorlardı
-... .. üçüncü
ortak özellik kültürel vce dini soykırımdı. Tüm bu ülkelerde halkın,
özellikle medya tarafından yoğun bir kültürsüzleştirme ve kimliksişzleştirme
bombardımanına tutulduğunu gördük. Hristiyanlık propagandası bu kapsamda yapılan faaliyetler içinde en
dikkat çekici olanıydı.
-... .. Birileri “yeni dünya düzeni” demişti. ... ..
*Hüznün toprağı Balkanlar’dan geleceğin gücü Avrasya’ya Sınırlar Arasında – Banu Avar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder