Açlık Oyunları*

. .. .. Küçük kardeşim Prim, … .. kediye Düğün Çiçeği adını vermişti. … ..

… ..

Sonbaharda, az sayıda cesur ruh, elma toplamak için gizlice ormana süzülür. Anma Çayır’ı görüş alanlarından çıkarmamaya özen gösterirler. Her zaman, herhangi bir belayla karşılaşmaları halinde, koşarak, 12. mıntıkanın güvenli ortamına kaçacak kadar yakın mesafede kalırlar. “On ikici Mıntıka. Güven içinde ölebileceğiniz eviniz, “ diye mırıldanıyorum. Sonra, telaşla omzumun üstünden arkama bakıyorum. Burada, hiçliğin ortasında bile, birilerinin sizi duymasından korkarsınız.

Daha küçükken, 12. Mıntıka ve ülkemiz Panem’in çok uzak Capitol’ünde bizi yönetenler hakkında yumurtladıklarımla anneciğimin yüreğini ağzına getirirdim. Zamanla, bunun başımızı daha çok belaya sokacağını anladım. Dilimi tutmayı ve yüzümü, hiç kimsenin düşüncelerimi okuyamayacağı, ifadesiz bir maskeye dönüştürmeyi öğrendim.  Okulda görevimi sessizce yapmam gerektiğini… Halka açık pazarlarda, sadece havadan sudan, kısa sohbetler etmeyi… Kazandığım paranın büyük kısmını borçlu olduğum karaborsa, Hob’da sadece takas konusunda konuşmakla yetinmeyi… Hatta, durumumun daha az can sıkıcı olduğu evimde bile, hassas konulara değinmekten kaçınırım. Toplama, yiyecek kıtlıkları ya da Açlık Oyunları gibi konulara girmem. Prim benim kelimelerimi tekrar etmeye başlarsa, o zaman sonumuz ne olur. 

Ormanda beni, yanındayken kendim gibi davranabildiğim tek insan bekliyor: Gale. Yüzümdeki kasların gevşediğini; bizim yerimize, vadiye bakan kaya çıkıntısına ulaşmak için tepeye tırmanırken adımlarımın hızlandığını hissediyorum. Sık bir fundalık gizli yerimizi istenmeyen gözlerden koruyor. Beni beklediğini görünce, yüzümde güller açıyor. Gale, hep ormanda olmadığımız zamanlarda yüzümün hiç gülmediğini söyler.

“Hey, Catnip,” diyor beni görünce. Gerçek adım Katniss ama ismimi ona ilk söylediğimde, fısıldıyorum. Bu yüzden Gale, adımın Catnip olduğunu sanmış. Sonra deli vaşağın teki, ormanda bedava yiyecek bulmak için dolaşırken peşime takılınca, bu bana verdiği resmi lakap oluverdi. Sonunda vaşağı öldürmek zorunda kalmıştım çünkü av hayvanlarını ürkütüyordu. Hiç kötü bir can yoldaşı olmadığı için

buna üzüldüm bile denebilir.

“Bak ne vurdum.” Gale, içinden ok geçen somununu havaya kaldırınca gülüyorum. Bu, bizim tahıl istihkaklarımızla yaptığımız o sıkı somunlardan değil, gerçek bir fırın ekmeği. Somunu ellerimin arasına alıp, oku çıkarıyorum ve bıraktığı deliği burnuma tutuyorum. Aldığım koku, ağzımın sulanmasına neden oluyor. Böyle iyi ekmekleri ancak özel günlerde görebiliyoruz.

... ..

… ..

… .. Açlık Oyunları’nın bait kuralları var. Her mıntıka ayaklanmalar karşı bir ceza olarak, haraç olarak adlandırılan, birer kız ve erkek evladını vermek zorunda. Bu yirmi dört Haraç, içinde alev alev yanan bir çölden, dondurucu bir çorak araziye kadar her şeyi kapsayan , geniş bir açık hava arenasına hapsediliyor. Birkaç haftalık bir süre boyunca, yarışmacıların ölümüne mücadele vermesi gerekiyor. Ayakta kalmayı başaran son mıntıka galip sayılıyor.

Çocukları mıntıkalarımızdan zorla alıp, bizler izlerken birbirlerini öldürmelerine mecbur etme, Capitol’üm bize, insaflarına muhtaç olduğumuzu hatırlatma yöntemiydi. Yeni bir ayaklanmadan asla sağ çıkamayacağımızı göstermek istiyorlardı….  .. asıl mesaj son derece açıktı. “Bakın, çocuklarınız nasıl elinizden alıp, kurban ediyoruz. Ve sizin yapabileceğiniz hiçbir şey yok. Parmağınızı birazcık kıpırdatacak olursanız, hepinizi yok ederiz.  Tıpkı 13. Mıntıka’yı yok ettiğimiz gibi.

… ..

Ama olayın bir de cilvesi var. Diyelim bizler gibi fakirsiniz ve açlık çekiyorsunuz. İsteseniz, mozaik taşlarıyla değiş tokuş etmek üzere isminizin daha çok girilmesini talep edebilirsiniz. Her mozaik taşı bir kişinin yıllık tahıl ve yağ tefariğine denk geliyor. Bunu ailenizdeki bütün fertler için de yapabilirsiniz. Bu yüzden, on iki yaşındayken, benim adım dört defa girilmişti. İlki buna mecbur olduğum için, diğer üç tanesi ise kendim, Prim ve annem için birer mozaik taşına karşılık. Aslında bunu her sene yapmam gerekiyor. Girişleriniz artarak birikiyor. Yani şimdi an altıncı yaşımda, ismim sisteme tam yirmi defa girilecek.  On sekiz yaşında olan ve yedi senedir tek başına ailesine destek veren ya da daha doğrusu ailesinin karnını doyuran Gale’nin ismi ise kırk iki defa girilecek.

… ..

*Açlık Oyunları & Suzanne Collins

Özgün adı : The Hunger Games

İngilizceden Çeviren: Sevinç Tezcan Yanar

Pegasus Yayınları

*https://tr.wikipedia.org/wiki/A%C3%A7l%C4%B1k_Oyunlar%C4%B1

*Açlık Oyunları (İngilizce özgün adıyla The Hunger Games), Amerikalı yazar Suzanne Collins'in 2008'de yayımlanan distopik macera türündeki romanıdır. Roman, Kuzey Amerika'da, gelecekte, kıyamet sonrası bir dönemde yer alan Panem adlı kurgusal ülkenin halkından olan 16 yaşındaki Katniss Everdeen'in bakış açısıyla yazılmıştır. Romanda, son derece gelişmiş bir metropol olan Capitol, ulusun geri kalanı üzerinde politik kontrol uygulamaktadır. Romana adını veren Açlık Oyunları, Capitol'ü çevreleyen on iki mıntıkanın her birinden kurayla seçilen 12-18 yaşlarında bir erkek ve bir kızın televizyonda yayımlanan ölümüne mücadelesini içeren geleneksel bir etkinliktir.

... ..

En nihayetinde Katniss ile Peeta, hayatta kalan iki kişidir. Fakat oyun kurucular, oyun sırasındaki kural değişikliğini iptal ederek dramatik bir son elde etmek için birinin diğerini öldürmesini ister. Bunun yerine Katniss meydan okurcasına oldukça zehirli orman meyvelerini alır ve yarısını Peeta'ya uzatır. Katniss ve Peeta'nın intihar etme niyetinde olduğu fark edilince oyun kurucular ikilinin, 74. Açlık Oyunları'nın kazananı olduklarını duyurur. Katniss, bir kahramanmışcasına karşılanır. Ama buna rağmen kamuoyu karşısında Capitol'e karşı geldiği için artık bir hedef olduğu konusunda Haymitch, Katniss'i uyarır. Daha sonra Peeta, Katniss'in arenadaki eylemlerinin izleyiciden sempati kazanmak için hesaplanmış bir oyunun parçası olduğunu öğrenince kalbi kırılır. Ancak Katniss kendi duygularından emin değildir.

*Capitol: Başkent
 

*https://www.memorial.com.tr/hastaliklar/klostrofobi-nedir

*Klostrofobi bir kaygı bozukluğudur. Halk arasında kapalı alanda kalma korkusu olarak adlandırılan klostrofobik kişiler asansör, uçaklar, mağaralar, kilitli odalar bodrum katlar gibi kapalı alanlardan ve kısıtlanmalardan korkar. Birçok farklı durum veya duygu klostrofobiyi tetikleyebilir.

*https://en.wikipedia.org/wiki/Opossum

*Opossums (/əˈpɒsəm/) are members of the marsupial order Didelphimorphia (/daɪˌdɛlfɪˈmɔːrfiə/) endemic to the Americas. The largest order of marsupials in the Western Hemisphere, it comprises 93 species in 18 genera. Opossums originated in South America and entered North America in the Great American Interchange following the connection of North and South America.

… ..