-Ben
bu anne ve babanın çocuğu değilim, onlar beni mutlaka bir başkasından çaldı, ya
da bir yerde buldu, belki de satın aldılar, çünkü böyle kötü kalpli, acımasız
bir anne ve baba gerçek bir anne ve babasayılmaz. Gerçek anne ve babam da belki
beni terketmiştir, ama
belki benim de bu mutsuzluğumda hiçbir suçları yoktur
onların.
-...
tedavi sürecinde, çocukken bir yaramazlık yaptıklarında anne ve babalarının
örneğin: “Git, geldiğin yere git, seni gözüm görmesin artı!”, ya da ; “Kime
çekmişsin, bilmem ki! Ama anne babana
çekmediğin kuşkusuz. Senin bu halini gören der ki, ya bir çingenesin ya da
sokakta bulunmuş bir çocuk!” gibi sözlerle kendilerini “kapı dışaı” ettiklerini
ne sık işitip duyarız.
Kadın Psikolojisi–Gustav Graber*
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder