1 Ekim 2014 Çarşamba

Ben bu anne ve babanın çocuğu değilim, çünkü ... *

-Ben bu anne ve babanın çocuğu değilim, onlar beni mutlaka bir başkasından çaldı, ya da bir yerde buldu, belki de satın aldılar, çünkü böyle kötü kalpli, acımasız bir anne ve baba gerçek bir anne ve babasayılmaz. Gerçek anne ve babam da belki beni terketmiştir, ama
belki benim de bu mutsuzluğumda hiçbir suçları yoktur onların.
-... tedavi sürecinde, çocukken bir yaramazlık yaptıklarında anne ve babalarının örneğin: “Git, geldiğin yere git, seni gözüm görmesin artı!”, ya da ; “Kime çekmişsin, bilmem ki! Ama anne  babana çekmediğin kuşkusuz. Senin bu halini gören der ki, ya bir çingenesin ya da sokakta bulunmuş bir çocuk!” gibi sözlerle kendilerini “kapı dışaı” ettiklerini ne sık işitip duyarız.

Kadın Psikolojisi–Gustav Graber*

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder